Usłyszałam to powiedzenie podczas filmu dla dzieci Sing2, uwielbiam bajki zawsze na nich płaczę, tyle prawd jest w nich zawartych, dzieci nie są w stanie ich odczytać, widzą inaczej niż dorośli…a dorośli pozostający w pozycji wewnętrznego dziecka też nie pojmą o co w tym chodzi. A chodzi o życie, jak żyć i wyjść ponad swoje przekonania.
💫Nie zamykaj oczu, bo pominiesz moment Prawdy, gdzie obecnie jesteś💫
Trudne historie budują nas gdy wyciągamy z nich wnioski, możemy wzrastać bez zaliczania o glebę ale nasza natura bywa przewrotna i chcemy poczuć ból, który jest miernikiem naszej wytrzymałości i trudu późniejszego podnoszenia się, czujemy wtedy Moc i Dumę, że daliśmy radę, takie emocjonalne fajerwerki jako nagroda za trud drogi, którą pokonaliśmy. A z drugiej strony czujemy Pokorę i Wdzięczność za to, co przeżyliśmy traktując dane doświadczenie jako transformację swojej duszy. Możemy to ominąć, reagując na pierwsze symptomy, stając się świadomi sytuacji, reagując nie dopuszczając do ostateczności….ale skąd wiemy, że to ten właściwy moment? CZUCIE, dobrze wiesz tyle, że Twój sabotażysta, część Ciebie, wprowadza Cię w iluzje widzenia Prawdy a Ty nie mając zaufania poddajesz się temu.
Może okaże się także, że dno zawiera różne głębokości tak jak nieograniczona jest nasza istota w pojęciu energii, co by nie było zawsze jest wyjście a “dno” staje się metaforą momentu gdy dalej twoja percepcja, która była sfokusowana na jednym kierunku nie ma pomysłu na daną sytuację, kierunek doprowadził do END. czasami w tym “END” jest coś, co chciało być uwolnione, np , potencjał, którego potrzebowaliśmy do naszej integracji. Więc nasze skoki potrafią być twórcze jeśli wiemy po co, to robimy, inaczej energia pochwyci nas z poziomu nieświadomego i nie zrozumiemy sensu tych zdarzeń, przeinaczając sens doświadczenia. Każdy poziom jest ciekawy, czy jesteś na dnie czy wysoko to tylko perspektywa, różnica jest taka, że możesz Ty wybrać, w którym miejscu jest Ci najlepiej lub dać się zniewolić.
zapraszam na instagram:
