Zagubiona
…boję się,
Jestem taka słaba,
Wycofana,
Nie wierzę już w siebie…
Nie daję rady,
Jestem taka samotna w swoim świecie…nierozumiana,
Wpadłam w jakąś pustkę,
Nie czuję i wszystko mi jedno.
Mój oddech zanika…poddaję się,
Utknęłam..w bezruchu,
Nic mi się nie chce..brak energii.
Spadłam z drabiny swoich marzeń,
ległam w gruzach niebytu,
moje fundamenty wchłonęła czarna dziura,pytam się:
-gdzie w tym wszystkim jestem JA,czy kiedykolwiek istniałam?
Leżę,obolała i wyję…
zostawcie mnie wszyscy,
Świat jest okrutny,
Jest w nim coś,co czai się aby odebrać nadzieję..takim jak JA,
aby go zdeptać,zniszczyć i zapomnieć…tak…zapomniałam o sobie,byłam dla wszystkich,nie było mnie dla mnie.
Nie nawidzę Was..wszystkich po kolei..
Miałam szansę, bo gdy się rodzimy, wszyscy mają szansę,prawda?
Cierpię.
Tęsknię..
Może jak jutro się obudzę,będzie inaczej…może być,prawda?
Ktoś mnie uratuje,prawda?
Zobaczy…zobaczy jak jest mi źle,
Zlituje się,
Przygarnie,
Przytuli…wystarczy,że przytuli,
Serce do serca.
Jestem zmęczona żebraniem o miłość…
.
👉w zaufaniu rodzi się bezpieczeństwo..masz trudny czas, nie bądź z tym sam/sama,
Przyjdź, zadzwoń..odnajdź swój komfort życia.Gdańsk
